اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺷﮑﺮ ﻗﻬﻮه اي وﯾﮋﮔﯿﻬﺎ و روﺷﻬﺎي آزﻣﻮن ﮐﻪ ﭘﯿﺶ ﻧﻮﯾﺲ آن در ﮐﻤﯿﺴﯿﻮن ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺗﻮﺳـﻂ ﻣﺆﺳﺴﮥ اﺳﺘﺎﻧﺪارد و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺻﻨﻌﺘﯽ اﯾﺮان ﺗﻬﯿﻪ و ﺗﺪوﯾﻦ ﺷﺪه و در ﻧﻬﺼﺪ و ﺳـﻮﻣﯿﻦ اﺟـﻼس ﮐﻤﯿﺘـﮥ ﻣﻠـﯽ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺧﻮراك و ﻓﺮآورده ﻫﺎي ﮐﺸﺎورزي ﻣﻮرخ 05/11/1388 ﻣﻮرد ﺗﺼﻮﯾﺐ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ، اﯾﻨﮏ ﺑﻪ اﺳـﺘﻨﺎد ﺑﻨﺪ ﯾﮏ ﻣﺎدة 3 ﻗﺎﻧﻮن اﺻﻼح ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﻣﻘﺮرات ﻣﺆﺳﺴﮥ اﺳﺘﺎﻧﺪارد و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت ﺻﻨﻌﺘﯽ اﯾﺮان ، ﻣﺼﻮب ﺑﻬﻤﻦ ﻣﺎه 1371 ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﻠﯽ اﯾﺮان ﻣﻨﺘﺸﺮ ﻣﯽﺷﻮد.
ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ ﻫﻤﮕﺎﻣﯽ و ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ ﺑﺎ ﺗﺤﻮﻻت و ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﻫﺎي ﻣﻠﯽ و ﺟﻬﺎﻧﯽ در زﻣﯿﻨﮥ ﺻﻨﺎﯾﻊ، ﻋﻠـﻮم و ﺧـﺪﻣﺎت، اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﻣﻠﯽ اﯾﺮان در ﻣﻮاﻗﻊ ﻟﺰوم ﺗﺠﺪﯾﺪ ﻧﻈﺮ ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻫﺮ ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﮐﻪ ﺑﺮاي اﺻﻼح و ﺗﮑﻤﯿﻞ اﯾـﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎ اراﺋﻪ ﺷﻮد، ﻫﻨﮕﺎم ﺗﺠﺪﯾﺪ ﻧﻈﺮ در ﮐﻤﯿﺴﯿﻮن ﻓﻨﯽ ﻣﺮﺑﻮط ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﺧﻮاﻫﺪ ﮔﺮﻓـﺖ ﺑﻨـﺎﺑﺮ اﯾﻦ ، ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﻮاره از آﺧﺮﯾﻦ ﺗﺠﺪﯾﺪ ﻧﻈﺮ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي ﻣﻠﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد.
ﻣﻨﺎﺑﻊ و ﻣﺎﺧﺬي ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺗﻬﯿﮥ اﯾﻦ اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺮح زﯾﺮ اﺳﺖ:
Codex Alimentarius- 212:1999, Sugar Specification-1
.2007:ICUMSA Methods Book -2
China publishes draft sugar hygiene standard : CH 4007-2004-3
تاریخچه ﺷﮑﺮ ﻗﻬﻮه اي دراﯾﺮان و ﺟﻬﺎن
ﺗﺎرﯾﺨﭽﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﮑﺮﻗﻬﻮه اي ﺧﺎم (Raw Brown Sugar)ﺑﻪ اواﺧﺮ ﻗﺮن 18 ﺑﺮ ﻣﯽ ﮔﺮدد. در آن زﻣﺎن ﮐﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ و ﻣﺼﺮف ﺷﮑﺮ ﺳﻔﯿﺪ ﺷﺮوع ﺷﺪه ﺑﻮد ﻣﺮدم اروﭘﺎ و ﺑﺮﺧﯽ از ﮐﺸﻮرﻫﺎي آﺳﯿﺎﺋﯽ ﺑﺨﺼﻮص در اﯾﺮان ﺷﮑﺮ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه را ﮐﻪ اﻏﻠﺐ رﻧﮕﯽ ﺗﯿﺮه داﺷﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان درﻣﺎن ﺑﺮﺧﯽ از ﺑﯿﻤﺎرﯾﻬﺎ ﻣﺼﺮف ﻣﯽ ﻧﻤﻮدﻧﺪ . ﺑﻌﺪﻫﺎ داﻧﺸﻤﻨﺪان ﺑﺎ آﻧﺎﻟﯿﺰ اﯾﻦ ﻣﺎده درﯾﺎﻓﺘﻨـﺪ ﻧـﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﺎده اي اﺛﺮ ﻃﺒﯽ ﻧﺪارد ﺑﻠﮑﻪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﯿﮑﺮو ارﮔﺎﻧﯿﺰم ﻫﺎي ﻣﻀﺮ درآن ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺼﺮف اﺳﺖ و ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺼﻔﯿﻪ و اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدد و ﺑﺎ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺻﻨﻌﺖ ﻗﻨﺪ و آﺷﻨﺎﺋﯽ ﻣﺮدم ﺑﺎ ﭘﺮوﺳـﻪ ﺗﻮﻟﯿـﺪ ﻣﺤﺼـﻮﻻت ﻗﻨـﺪي از ﻋﺼـﺎره ﻧﯿﺸـﮑﺮ و ﯾـﺎ ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ ، درﯾﺎﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﺷﮑﺮ ﺗﺼﻔﯿﻪ ﻧﺸﺪه ﺗﯿﺮه رﻧﮓ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻃﯿﻔﯽ از رﻧﮕﻬﺎي ﺗﯿﺮه از زرد ﮐﻬﺮﺑﺎﺋﯽ ﺗﺎ ﻗﻬﻮه اي ﻧﺴﺒﺘﺎ ﺗﯿﺮه دﯾﺪه ﻣﯽ ﺷﻮد ، ﺑﺎ ﺷﮑﺮﻗﻬﻮه اي ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ﺗﻔﺎوت زﯾﺎدي وﺟﻮد دارد.
در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ در ﺳﺎل 1900 ﻣﯿﻼدي ﯾﮑﯽ از ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﮐﺘﺐ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻣﻮاد ﻏﺬاﺋﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه ﮐﻪ در آن ﭼﮕﻮﻧﮕﯽ ﺧﺼﻮﺻﯿﺎت Brown Sugar ﺗﻮﺿﯿﺢ داده اﺳﺖ. در ﭼﻨﺪ دﻫﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ داﻧﺸﻤﻨﺪان و ﻗﻨﺪ ﺳﺎزان ﻣﺎﻫﺮ ﺗﻮاﻧﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ از ﺷﮑﺮ ﺗﺼﻔﯿﻪ ﺷﺪه ﻃﺒﯿﻌﯽ و ﻻﯾﻪ ﻧﺎزك از ﻣﻼس ﻃﺒﯿﻌﯽ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻧﻮﻋﯽ ﺷﮑﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺼﺮف دﺳﺖ ﯾﺎﺑﻨﺪ . ﮐـﻪ ﻫﻤـﺎن ﺷـﮑﺮﻗﻬﻮه اي را ﺷـﺎﻣﻞ ﻣـﯽ ﺷـﻮد . در ﺧﺎورﻣﯿﺎﻧـﻪ و ﮐﺸﻮرﻫﺎي آﺳﯿﺎﺋﯽ ﺗﺎ ﯾﮏ دﻫﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﺮدم ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎوري داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺷﮑﺮ ﻧﺎﺧﺎﻟﺺ ﺗﻬﯿﻪ ﺷﺪه در ﮐﺎرﺧﺎﻧﺠـﺎت ﻗﻨـﺪ ﻣـﯽ ﺗﻮاﻧـﺪ ﻣﻮارد ﻣﺼﺮف ﻃﺒﯽ و ﺧﻮراﮐﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﮑﺮ ﻗﻬﻮه اي ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﺧﻮراﮐﯽ در اروﭘﺎ آﺷﻨﺎ ﺷﺪﻧﺪ.
ﻣﻮارد ﻣﺼﺮف ﺷﮑﺮ ﻗﻬﻮه اي ﺷﮑﺮ
شکر ﻗﻬﻮه اي ﻋﻼوه ﺑﺮ ﻣﺼﺎرف ﺧﺎﻧﮕﯽ در ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﭘﺰي و ﺑﺨﺼﻮص ﭘﺨﺖ اﻧﻮاع ﮐﯿﮏ ﺑﻮﯾﮋه در ﮐﺸـﻮرﻫﺎي ﺗﻮﺳـﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻣﺼﺮف ﻓﺮاواﻧﯽ دارد. اﯾﻦ ﻣﺎده ﺑﺮ ﺣﺴﺐ ﮐﯿﻔﯿﺖ ، ﻣﺰه و ﺑﻮي آن در ﺗﺮﮐﯿﺒﺎت ﺷﯿﺮ ، ﺧﺎﻣﻪ ، ﺷـﯿﺮﯾﻨﯽ و ﻣﺨﻠﻮﻃﻬـﺎي اﻧـﻮاع ﮐﯿﮏ و ﺑﺴﺘﻨﯽ ﺑﮑﺎر ﻣﯽ رود.
در اروﭘﺎ و اﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺳﯿﺪﻧﺪ ﮐﻪ ﺷﮑﺮﻗﻬﻮه اي ﺑﺮاي ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﭘﺰي ، ﻣﺮﺑﺎ ، ﮐﯿﮏ و ﺗـﺮت و ﭘـﺎي ﻣﯿـﻮه ﺑـﻪ ﻣﺮاﺗﺐ ﺑﻬﺘﺮ از ﺷﮑﺮ ﺳﻔﯿﺪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.اﯾﻦ ﺷﮑﺮ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺷﮑﺮ ﺳﻔﯿﺪ ﺑﺎ وﺟﻮد ﻣﻘﺪار ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﻣﻄﺒﻮع آن داراي ﺳﺎﮐﺎروز و در واﻗﻊ اﻧـﺮژي(ﮐـﺎﻟﺮي )ﮐﻤﺘـﺮي اﺳﺖ و ﻃﻌﻢ و ﺑﻮي آن ﺑﻪ ﻟﺬﯾﺬ ﺷﺪن اﯾﻦ ﻓﺮآورده ﻫﺎ ﻣﯽ اﻓﺰاﯾﺪ.
ﺑﺮﺧﯽ از اﻧﻮاع ﺷﮑﺮ ﻗﻬﻮه اي ﮐﻪ در اروﭘﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﺷﺎﻣﻞ : ﺗﻮرﺑﯿﻨﺎدو ، ﺑﺎرﺑﺎدوس ﯾﺎ ﻣﺎﺳﮑﻮوادو و دﻣﺮارا ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ ﮐﺪام داراي ﺧﺼﻮﺻﯿﺎﺗﯽ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ وﻟﯽ ﮐﻼً ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺼﺮف ﺑﻮده و در ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﭘﺰي و ﮐﯿﮏ ﭘﺰي ﻣﺼﺮف ﻣﯽ ﮔﺮدﻧﺪ.
ثبت ديدگاه