آب آشامیدنی :

مشخصات ظاهري آبهاي آشاميدني

بو و طعم : 

اساسي­ترين مسئله در مورد آب تصفيه شده نداشتن بو و طعم است. بوي آب می­تواند ارتباط نزديكي با طعم آن داشته باشد، حال آنكه عوامل غيرفراري مثل كلريدسديم وجود دارند كه با تأثير بر روي طعم آب، هيچ­گونه اثري بر بوي آن نمي­گذارند. عوامل مختلفي در ايجاد طعم و بوي آب مؤثرند مانند جلبك­ها و تجزيه گياهان آبزي، محصولات حاصل از كلرينه كردن آب (مثل كلروفنل­ها) و آب­هاي راكدي كه در انتهاي سيستم شبكه توزيع، ساكن مي­مانند.

ذائقه انسان چهار نوع طعم اصلي شيرين، شور، تلخ و ترش را تشخيص داده و شناسايي طعم­هاي ديگر از طريق مقايسه با احساسي كه از چشيدن و بوییدن مواردی كه روزانه با آنها در تماس است، انجام­ مي­گيرد. در مورد بوي آب نيز از استانداردهاي بوي ترکیباتی كه شناسايي آنها براي عموم مقدور است استفاده مي­شود.

كدورت :

كدورت پديده­اي است كه ميزان شفافيت آب را مشخص مي­كند و به عنوان يك خاصيت ظاهري آب محسوب مي­گردد. كدورت باعث پراكندگي يا جذب نور در حين عبور آن بر روي يك خط مستقيم در آب مي­شود. اگر چه كدورت به علت وجود مواد معلق در آب نيز به وجود مي آيد، ولي ارتباط دادن با اندازه­هاي كمي مواد معلق در آب مانند شكل، اندازه و ضريب شكست ذرات در سوسپانسيون كه همگي در خاصيت پراكنده ساختن نور دخالت دارند، مشكل است.

رنگ :

رنگ آب آلوده نشده مي­تواند از مواد در حال گنديدگي زمين و يا نمك­هاي فلزي موجود در طبيعت (معمولاً آهن و منگنز) ناشي شود.

سختي :

سختي آب، مربوط به املاح خاصي است كه در آب وجود دارند. اين املاح شامل كاتيون­هايي­ مثل منيزيم، كلسيم، استرانسيم، آهن، آلومينيوم،‌ منگنز و مس بوده كه با آنيون­هاي بي­کربنات، كربنات، كلرايد، سولفات، سيليكات و نيترات به صورت محلول در آب وجود دارند.

مواد معدني :

اجسام جامد حل شده در آب اجزاي كاني آن را تشكيل مي­دهند. اين مواد شامل كليه آنيون­ها و كاتيون­هاي قابل حل و سيليس و سيليكات­هاي موجودند.

كلر :

كلر به عنوان يك ماده شيميايي براي ضدعفوني و از بين بردن موجودات مضر به كار­ مي­رود. حداكثر مقدار كلر باقي­مانده مجاز كه ممكن است در آب يافت شود تابعي از مزه، بو و خورندگي است. يكي از معايب كلرزني آب، ايجاد مزه خاكي و يا مزه­هاي مزاحم در آب است. چنانچه كلر به عنوان ماده پيش­افزودني قبل از تصفيه آب به آب­هاي رنگي و يا حاوي مواد آلي افزوده شود، تري­هالومتان­ها نيز تشكيل مي­گردند. ميزان كلر باقي­مانده در آب آشاميدني مي تواند حدود ppm 5/0-2/0 باشد و در مواقع ضروري كه آب استريل مورد نياز باشد، مقدار كلر باقيمانده تا ppm 2 يا بيشتر قابل قبول است.

PH آب يا غلظت يون­هاي هيدروژن :

اسيديته يا قليائيت آب را مشخص مي­كند. PH يكي از مهم­ترين خواص فيزيكو­شيميايي آب است زيرا بيشتر روش­هاي تصفيه آب به PH آن بستگي دارد.

اسيديته :

آب اسيدي نوعي آب است كه مقدار PH آن كمتر از 7 باشد.

قليائيت :

قليائيت آب تقريباً در بيشتر موارد در اثر وجود يون هيدروكسيد و يون­هاي بي­كربنات و كربنات كه معمولاً همراه با يون­هاي كلسيم، منيزيم، سديم و پتاسيم همراه­اند، به وجود مي­آيد.

هدايت الكتريكي :

هدايت الكتريكي معياري است جهت سنجش توانايي يك محلول براي انتقال الكتريكي و از آنجا که اين توانايي تابعي از حضور يون­هاي موجود در يك محلول است، اندازه­گيري هدايت الكتريكي نشانگر خوبي در مورد كل مواد حل شده در آب به شمار مي­آيد.

خصلت خورندگي :

تعريف واحدی براي كيفيت خورندگي آب وجود ندارد زيرا فاكتورهايي چند در اين خصلت نقش دارند كه هر يك بايد جداگانه بررسي گردند.

مواد معلق :

به کمک مقدار مواد معلق موجود در آب می­توان مقدار ذرات نامحلول را اندازه­گيري نمود. اين مواد شامل مواد آلي و غير­آلي مثل پلانكتون، خاك و گل و لاي خواهند بود.

کمبود آب در بخش های زیادی از کره ی زمین، مشکلات زیادی را برای تامین آب شرب سالم، تولید محصولات کشاورزی و در کل روند عمومی زندگی انسان ها به وجود آورده است. به طوری که پیش بینی می شود تا سال 2025 میلادی، 50 تا 60 درصد مردم جهان با تنش آبی و مشکلات ناشی از کم آبی مواجه شوند.
آب مجازی، مقدار آبی است که کالا یا محصول در یک فرآیند تولید از لحظه شروع تا پایان، مصرف می کند. مثلا برای تولید یک کیلوگرم گندم به طور متوسط 1300 لیتر آب در جهان مصرف می شود. توسعه دهندگان ایده آب مجازی معتقدند با صادرات و واردات کالا و محصولات، حجم زیادی آب جابجا می شود که از آن به عنوان تجارت آب مجازی نام برده می شود. در تئوری تجارت آب مجازی، به منظور کاهش فشار بر منابع آب، به کشورهای کم آب توصیه شده که به جای تولید مواد غذایی از منابع آب داخلی، به واردات مواد غذایی مبادرت ورزیده و منابع آب داخلی را برای فعالیت های تجاری پر سود اختصاص دهند. در حال حاضر، تجارت آب مجازی از لحاظ اقتصادی “نامرئی” و از لحاظ سیاسی “غیرفعال” است. بر اساس تعریف ذکر شده از آب مجازی، شرایط اقلیمی، مکان و زمان تولید، مدیریت و برنامه ریزی، فرهنگ و عادات مردم در میزان آب مجازی موثر می باشد و قطعا مقدار آن در مورد یک محصول در مناطق مختلف متفاوت خواهد بود.
برای محاسبه مقدار آب مجازی محصولات (کشاورزی، صنعتی و غیره) لازم است کلیه منابع آبی که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم (اعم از باران، آب سطحی یا آب زیرزمینی) در تولید محصول موثر بوده اند را در محاسبات مورد توجه قرار داد. با توجه به توضیحات فوق می توان از رابطه زیر برای محاسبه آب مجازی استفاده کرد.

آب مجازی و بهره وری آب نسبت به هم رابطه معکوس دارند. طبق تعریف، بهره وری آب عبارتست از مقدار محصول تولید شده از واحد حجم آب و واحد آن معمولا کیلوگرم بر متر مکعب تعریف می شود، در حالی که آب مجازی، مقدار آب مصرف شده برای تولید مقدار معینی محصول را مورد توجه قرار می دهد و واحد آن لیتر بر کیلوگرم (یا مترمکعب بر کیلوگرم) است.

به عبارت دیگر در بهره وری تاکید بر مقدار تولید از آب، و در آب مجازی برعکس، تاکید بر مقدار آب (مصرف شده) در تولید محصول می باشد. بنابراین با افزایش بهره وری آب، مقدار آب مجازی در محصول یا کالای مورد نظر کاهش خواهد یافت و برعکس. به عبارتی در جریان تجارت محصولات کشاورزی جریانی از آب مجازی به وجود خواهد آمد. این جریان، یک جریان درون منطقه ای و بین المللی می باشد. با توجه به ارتباط آب مجازی و بهره وری آب، افزایش بهره وری آب در کشاورزی، می تواند به عنوان ابزاری کارآمد در صرفه جویی آب مجازی باشد. در زیر، رابطه ی بین آب مجازی و بهره وری آب آورده شده است.