پاسخ این سوال خیر است. گر چه سال های زیادی بیماری دیابت را «دیابت قند» می نامیدند ، اما خوردن مواد شیرین باعث ابتلا به بیماری دیابت نمی شود . دیابت نوع یک زمانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی بدن سلول های بتای لوزالمعده را که انسولین می سازند ، از بین می برد . چیزهایی که باعث می شود سیستم ایمنی بدن این کار را بکند عبارتند از ماده ای که به طور اتوماتیک برای مبارزه با بیماری ها تولید می شود (Autoantibody) ، شیر گاو ، عامل ژنتیک و عوامل محرک بدون اکسیژن (Oxygen Free Radicals) . دیابت نوع 1 در افرادی که ژن مناسب برای ابتلا به این بیماری را دارند ، احتمالاً توسط یکی از این عوامل محیطی ایجاد می شود . دیابت نوع 2 معمولاً نتیجه ترکیبی از عوامل است که شامل عامل ژنتیک و چگونگی زیست بیمار می شود . بنابراین خوردن شیرینی جات گرچه سهم بسزایی در چاقی دارد ، ولی عامل ایجاد دیابت نیست.
شكر قهوه ای قابل مصرف از یك تركیب ساكارز (شكرتصفیه شده) كه با مقادیری معین از ملاس به صورت لایه ای نازك برروی ذرات آن نشسته، تهیه شده است. این فرآورده از نظر تجاری دارای طیف وسیعی از تنوع می باشد که شکر قهوه ای شماره ی 1 با رنگ نسبتاً سفید تا شکر قهوه ای شماره ی 15 (تیره ترین رنگ ) با رنگ قهوه ای تیره مشخص می گردد. در این بین شماره های 6 ، 8 ، 10 و 13 از پر مصرف ترین انواع آن می باشد . درصد قند شکرهای مذکور از 95 درصد در شمار? 6 تا 91 درصد در شماره ی 13 و میزان رطوبت آن ها هم بین 2 تا 4 درصد متغیر می باشد. شکر قهوه ای دارای 5/3 درصد (قهوه ای روشن) تا 5/6 درصد (قهوه ای تیره) ملاس می باشد. این محصول به سبب طبیعت رطوبت گیر ملاس آن، مرطوب و معمولا “روان” است. اندازه ذرات آن متنوع بوده و معمولاً از كریستال های شكر سفید كوچكترند. تولیداتی كه به منظور مصارف صنعتی به كار می روند ممكن است دارای دانه های ریزتری باشند كه قطر ذرات آن تقریبا 35/0 میلی متر است.
شکر قهوهای به صورتی طبیعیتر تولید میشود. به گونهای که با افزودنیهای صنعتی مانند دی اکسید گوگرد، فسفریک اسید، کلسیم هیدروکسید و کربن اکتیو
غنی نمیشود. درحالیکه برای تولید شکر سفید از این مواد استفاده میشود
طبق تحقیقات صورت گرفته برخی دانشگاه ها هر ایرانی به طور متوسط سالانه مقدار ۲۹ تا ۳۰ کیلوگرم قند و شکر مصرف میکند که از میانگین جهانی که حدود ۱۹ تا ۲۰ کیلوگرم است، به مراتب بیشتر است.
قند و شکر عامل اصلی چاقی است و مصرف ۱۰ حبه قند در طول روز، میتواند باعث افزایش حدود ۱۰ کیلوگرم وزن در طول سال شود. افزایش وزن هم که عوارض فراوانی از ابتلا به بیماریهای قلبی گرفته تا دیابت خواهد داشت.
ماده کریستالی سفید رنگی که بعنوان شکر می شناسیم، یک ماده مصنوعی و فرآیند شده است که اغلب از نیشکر یا چغندر قند بدست می آید. قند موجود در نیشکر و چغندر قند بعد از جداسازی تمام املاح ، ویتامین ها، پروتئین ، آنزیم و سایر مواد مغذی مفید، در کارخانه تصفیه شده و به ساکاروز خالص تبدیل می شود.
چیزی که بعد از فرآیند باقی می ماند، ماده مصنوعی غلیظ شده ای است که استفاده از آن فایده ای برای بدن ندارد.
هر گرم قند ۴ کیلوکالری انرژی دارد. وقتی فرد همراه چای قند و شکر مصرف کند، ممکن است ۵۰ تا ۶۰ گرم قند و شکر بخورد که چیزی حدود ۲۴۰ کالری به بدن می رساند. برخی افراد چای را با توت خشک، کشمش، خرما و عسل می خورند. در این مورد هم باید مقدار کالری دریافتی توجه داشت چون هر گرم قند از هر منبعی ۴ کیلوکالری انرژی دارد. مهم ترین مساله این است که مقدار مصرف را کم کنیم. مثلا می توان قند را به قطعه های ریز تقسیم کرد. مقدار مجاز مصرف قند به نیاز بدن و نوع رژیم غذایی بستگی دارد اما مقدار پیشنهادی قندهای ساده برای افراد بزرگسال روزانه حدود ۲۵ گرم است که با توجه به کل رژیم غذایی و منابع دریافتی می تواند بخشی از آن به قند و شکر اختصاص پیدا کند. من معمولا برای مراجعانی که قصد کاهش وزن دارند، روزانه ۵ تا ۶ واحد قند در نظر می گیرم که این مقدار می تواند در سایر افراد کمی بیشتر باشد.
شكر قهوه ای علاوه بر مصارف خانگی در شیرینی پزی و به خصوص پخت انواع كیك به ویژه در كشورهای توسعه یافته مصرف فراوانی دارد. این ماده بر حسب كیفیت، مزه، بوی و قوام آن در تركیبات شیر، بستنی، خامه، شیرینی و مخلوط های انواع كیك و بستنی به كار می رود . در اروپا و امریكا به این نتیجه رسیدند كه شكر قهوه ای برای شیرینی پزی ، مربا ، كیك و تارت و پای میوه به مراتب بهتر از شكر سفید می باشد . این شكر با وجود مقدار شیرینی مطبوع آن دارای انرژی (كالری) كمتری نسبت به شکر سفید است و طعم و بوی آن به لذیذ شدن این فرآورده ها می افزاید.
شکر قهوهای به دلیل اینکه ویتامین B بیشتری دارد ، پوست را در برابر اثرات ناشی از سن محافظت میکند و برای لایه برداری پوستی و ریزش سریع تر بافتهای مرده پوست کمک کننده میباشد.
شکر قهوه ای حاوی املاح مفید کلسیم، منیزیم، سدیم و پتاسیم است. صد گرم شکر قهوه ای حاوی حدود 370 کالری است درحالی که در شکر سفید این مقدار به 400 کالری می رسد. با توجه به ساکارز و کالری کمتر در شکر قهوه ای(نسبت به شکر سفید ) مصرف آن توصیه می شود و طبیعت عصاره آن برای سلامت افراد مفید است.
بعد از فیلتراسیون کریستالهای شکر خام، مایع به آرامی تبخیر میشود. در این مرحله مخلوطی قهوهای رنگ و غنی از مواد مغذی به نام ملاس تولید میشود که دارای تنها 46 درصد سوکروز، 3 درصد پروتئین و مقدار کمی از مینرالها مانند کلسیم، فسفر، منیزیم، گوگرد، مس، آهن، منگنز، روی و ویتامین B است. در حقیقت ملاس ماده مغذی و باارزش موجود در نیشکر میباشد. تولیدکنندهها ملاس را با شکر خام برای تسهیل فرآیند تصفیه مخلوط میکنند و یا آن را به شکر سفید برای تولید شکر قهوهای اضافه مینمایند.
نیشکری که از مزارع برداشت میشود، دارای مایع شیرینی میباشد. در کارخانجات بعد از استخراج این ماده شیرین، کریستالهایی ایجاد میشود که شکر خام نام دارد. این محصول که بعد از فیلتراسیون و شستشو با آب داغ به دست میآید، از 96 درصد ساکاروز تشکیل یافته است و تنها به عنوان منبعی از کربوهیدرات میباشد. همچنین درصد بالای ساکاروز در این محصول، باعث میشود که شکر خام به عنوان عامل خطر برای ابتلا به سندرم متابولیک معرفی شود. این شکر خام میتواند در این مرحله به دست مصرفکننده برسد و یا میتواند برای مراحل بعدی تولید شکر سفید، تصفیه شود.